وضعیت صرف صبحانه و میان وعده دانش آموزان اقوام ایرانی در مدرسه

سابقه و هدف: دوره نوجوانی به دلیل رشد سریع­تر عوامل فیزیولوژیکی، یکی از حساس­ترین دوره­های رشد انسان محسوب می­شود. تغذیه مناسب می­تواند کمک شایانی به کیفیت رشد نوجوانان نماید. این مطالعه با هدف شناخت وضعیت صبحانه و میان­ وعده صرف شده دانش آموزان اقوام ایرانی در زمستان 1393 انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 2444 دانش­آموز 14-12 ساله از قومیت­های ترک، ترکمن، سیستانی و بلوچی، عرب و کرد که به روش نمونه گیری طبقه­ای چند مرحله­ای و تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه محقق ساخته حاوی متغیرهای فردی و وابسته با 17 سؤال باز و بسته بود که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. کلیه مواد غذایی صرف شده در صبحانه و میان وعده مدرسه برای روز جاری و روز ماقبل ثبت گردید. داده­های جمع­آوری شده، کدگذاری و با نرم­افزار spss18 در سطح معنی­داری 05/0>p مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها : میانگین انواع مواد غذایی صرف شده در صبحانه داخل منزل 2/2 و میان وعده مدرسه 8/1 نوع بود. 3/17درصد دانش­آموزان در منزل صبحانه نخوردند و 2/16درصد دانش­آموزان در مدرسه هیچ غذایی صرف نکردند. کمترین مواد غذایی صرف شده از گروه میوه ­جات و سبزیجات و بیشترین از گروه متفرقه بود. کیفیت 16درصد مواد غذایی صرف شده نامناسب بود. بین وضعیت صبحانه و میان­ وعده صرف شده و قومیت های مورد مطالعه ارتباط معنی­دار وجود داشت (001/0>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که وضعیت صبحانه و میان­ وعده صرف شده دانش ­آموزان در قومیت­های مورد مطالعه متفاوت بوده و در همه اقوام نیازمند به ارتقاء می­باشد. واژگان کلیدی: مصرف صبحانه، مصرف میان­ وعده، تغذیه دانش­آموزان، اقوام ایرانی